[1] . مکتب و نظام اقتصادی اسلام (استاد هادوی تهرانی)، ص 140و 141؛ سید محمد باقر صدر، اقتصادنا، ص 298
[2] مکتب و نظام اقتصادی اسلام (استاد هادوی تهرانی)، ص 207.
[3] شیخ مفید، المقنعه، ص 616.
[4] شهید الثانی، زین الدین بن علی بن أحمد عاملی، الروضة البهیة (چاپ جدید) ج 3، ص 299.
[5] امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج 1، ص 502، کتاب المکاسب و المتاجر، مساله 23.
[6] خمینی، سید مصطفى موسوی، مستند تحریر الوسیله ج 1، ص 483.
[7] اصفهانی، سید أبو الحسن، وسیلة النجاة (باحواشی گلپایگانی) ج 1، ص 17.
[8] البته لازم است که متذکر گردیم که این یک بحث علمی است و طبیعی است که اندیشمندانی نظرات دیگری داشته باشند بر این اساس عده ای از فقها معتقدند که هیچ کس حتی امام معصوم مجاز نیست قیمت گذاری کند و مردم در قیمت گذاری آزاد هستند؛ از جمله ی آنها شیخ طوسی در کتاب مبسوط، ج 2، ص 195، فصل فی حکم التسعیر ؛ ابن ادریس حلی در سرائر، ج 2، ص 239؛ علامه حلی در تذکرة، ج 1، ص 585؛ شیخ انصاری در مکاسب، (چاپ جدید)، ج 4، ص 373 و حضرت آیت الله بهجت می باشند.
آیت الله بهجت در جامع المسائل می گویند: «محتکر (توسط حکومت) امر به فروش می شود ولی کسی برای او قیمت گذاری نمی کند و اگر گرانفروشی کند (که موجب ضرر رساندن به دیگران است) امر به پائین آوردن قیمت می شود تا جایی که ضرر رساندن به دیگران صدق نکند (در گرانفروشی) بدون این که برای او قیمت گذاری کنند. چون باید از ضرر کردن طرفین جلوگیری نمود.» جامع المسائل، ج 2، ص 472.